ثمانه تا ۴۵ سال قبل، پوشیده از زمینهای مزروعی و باغات میوه بود. این املاک به آستان قدس رضوی تعلق داشت. سال۱۳۶۰ قطعهبندیها شروع و بهتدریج مسکونی شد. آن زمان این محدوده به «بند جیم» معروف بود.
محله فرامرزعباسی همراه با محلههای سجاد و زیباشهر، در گذشته بخشی از مزرعه «زرگران» بوده است؛ مزرعهای سرسبز و خوشآبوهوا، متعلق به آستان قدس رضوی که در گذشته محلی برای فرار مردم مشهد از گرمای تابستان بوده است.سکونت خانواده شهید عباسی در این محله دلیل نامگذاریاش بهنام شهید فرامرزعباسی است.

غلامرضا بصیریپور ۲۶ سال است که در «مؤسسه خیریه حمایت از بیماران آسیبپذیر طوس» خدمت میکند. تعریف میکند: این مجموعه روز اول، کارش را با بیستنفر آغاز کرد و اکنون ۱۴۰۰ نفر از خیران با این مؤسسه در ارتباط هستند.
احمد سوداگر هشت سال از دوران سی ساله خدمت در نیروی زمینی ارتش را در جبهه و در واحد مخابراتی گذرانده است. ارتباط گردان رزمی۱۵۳ لشکر۷۷ برعهده احمدآقا بوده تا پیامهای لجستیکی را از آبادان به مشهد ارسال کند.
خیابان فرامرزعباسی ۵ معبری آموزشی است که مجموعهای از مدارس و مراکز وابسته به آموزشوپرورش در آن قرار دارد. نام دیگر این خیابان بهدلیل قرارداشتن مرکز آموزشی پسرانه نابینایان، «امید» است.
سروری میگفت روزی که به منطقه برگشتم قرار بود فرامرز، ۴۸ ساعت دیگر با هواپیما به مشهد برگردد. من به دخترش گفته بودم بابا همین روزها برمیگردد. فرامرز دومین افسری بود که در لشکر به شهادت میرسید.
ابوالفضل محمدزاده ورزش کونگفو و هاپکیدو را بهصورت حرفهای از پنجسال قبل شروع کرده است. او درکنار کسب موفقیتهای ورزشی در جذب دوستانش به ورزش حرفهای بسیار مؤثر بوده و باشگاه ورزشی محله به پاتوقی دوستانه برای آنها تبدیل شده است.
کمتر نوجوانی در پانزدهسالگی، مسیر زندگیاش را پیدا میکند، اما «قاسم عاقلینیک» توانست علایق خودش را در همان سن و سال پیدا کند و مسیری را که منتهی به این علایق میشود، پیش بگیرد.